دیشب یه شعر مثل جلبک چسبیده بود به مغزم و کنار نمیرفت. تو شلوغیهای خونهی مامانینا یهو میدیدم دارم با خودم زمزمه میکنم.
الان یهو یادم افتاد به دیشب و شده خورهی مغزم که اون شعر چی بود!
انسان (لااقل موردِ من) موجودی عجیبه. اصلا نمیفهممش! چته آخه ؟ چرا همش داری خودت رو میگوایی!
۰۴/۰۱/۲۱